eýle eý‧le

  1. Bir tarapda bolan giňişlik, ugur, tarap, orun giňligi.

  2. Bir zadyň beýleki tarapy.

    • Eýlesine seretmek. Eýlesine öwrülmek.

  3. Şeýle, şu hili, şu zeýilli, şuňa meňzeş.

    • Şeýle zatlar üçin olaryň öz mugallymlary bar. (B. Seýtäkow, Döwürdeşler)

    • Eýle bolsa iş düzeljek. (D. Agamämmedow, Goşgular we pýesalar)


Duş gelýän formalary
  • eýle-de
  • eýlede
  • eýleden
  • eýledi
  • eýledik
  • eýlediler
  • eýledim
  • eýledir
  • eýlediň
  • eýlediňmi
  • eýlelem
  • eýleligine
  • eýlelik
  • eýlelikde
  • eýlemi
  • eýlemişem
  • eýlesi
  • eýlesin
  • eýlesinden
  • eýlesine
  • eýlesini
  • eýlä
  • eýläm
  • eýlämden
  • eýläme
  • eýlämi
  • eýläň
  • eýläňde
  • eýläňe
  • eýläňi