dikelmek di‧kel‧mek işlik

  1. Ýeriňden galmak, ýeriňden turmak.

  2. Boýuna ösmek, beýgelmek.

    • Jaýyň gurluşygy gowy gidýäni üçin, gün-günden boýy dikelýär.

Duş gelýän formalary
  • dikeldem
  • dikeldi
  • dikeldi-de
  • dikeldiler
  • dikelen
  • dikelende
  • dikelenden
  • dikelendigini
  • dikelendir
  • dikelene
  • dikelenok
  • dikelensoň
  • dikelerine
  • dikelip
  • dikeljek
  • dikelme
  • dikelmedik
  • dikelmegi
  • dikelmegidir
  • dikelmeginden
  • dikelmegine
  • dikelmegini
  • dikelmejegi
  • dikelmek
  • dikelmesi
  • dikelmeýär
  • dikelmeýärler
  • dikelmän
  • dikelse
  • dikelsem
  • dikeläýjek
  • dikelýän
  • dikelýänligidir
  • dikelýär
  • dikelýärler
Sözlük geziji