demikmek de‧mik‧mek işlik

Dem tutulmak, bir sebäbe görä demiňi kynlyk bilen almak, bogulmak, demjikmek.

  • Öýleriň ýanynda adam-da, agaç-da, kölege-de görünmän, bu oba edil yssy howada demigip guran ýalydy. (A. P. Çehow, Saýlanan eserler)

  • Ol demigýär, huşundan gidip sojaýar. («Sowet edebiýaty» žurnaly)

  • Baý aga başymy aşak egsem, birden sen hem onuň bujagyny bogaýsaň demigerin. (Myraly)

Ýazuw düzgüni

Soňuna çekimli ses bilen başlanýan goşulmalar ýa-da -ýär goşulmasy goşulanda, sözüň soňundaky dymyk çekimsiz degişli açyk çekimsizine öwrülýär.

Meselem demikmek - demigýär, demiger, demigipdir.


Duş gelýän formalary
  • demigen
  • demigerin
  • demigersiň
  • demigip
  • demigýän
  • demigýär
  • demigýärdi
  • demikdim
  • demikme
  • demikmegine
  • demikmegiň
  • demikmek
  • demikmeli
  • demikmäge