[dem-dy:nç]
Işden ýadalandan soň alynýan dynç.
Juma, sen dem-dynjyňy al, belki ýene yzyňa gitmeli bolar. («Sowet edebiýaty» žurnaly)
Öz mekanynda birnäçe gün dem-dynç aldy. («Görogly» eposy)
Soň bular daň saz beren mahallarynda, ogryn berkitmelerine ýetdiler we dem-dynç aldylar. (A. Gowşudow, Saýlanan eserler)
Dem-dynç bermek.