düzelmek dü‧zel‧mek işlik

  1. Abat bolmak, ýola goýulmak, dikelmek, bejerilmek, abatlanmak.

  2. Göçme manyda Öňki normal we adamkärçilikli ýagdaýyna geçmek, adam bolmak.

    • Ol indi kemsiz düzelipdir.


Duş gelýän formalary
  • düzeldi
  • düzelen
  • düzelende
  • düzelenden
  • düzelendigini
  • düzelene
  • düzelenok
  • düzelensoň
  • düzeler
  • düzelerdi
  • düzelerin
  • düzelermi
  • düzelermikä
  • düzelip
  • düzelipdi
  • düzelipdir
  • düzeliň
  • düzeljegine
  • düzeljek
  • düzeljekdigini
  • düzelmedik
  • düzelmegi
  • düzelmegine
  • düzelmegini
  • düzelmejegine
  • düzelmejek
  • düzelmek
  • düzelmekden
  • düzelmeklerini
  • düzelmese
  • düzelmese-de
  • düzelmez
  • düzelmeýän
  • düzelmeýär
  • düzelmäge
  • düzelmän
  • düzelmäniň
  • düzelse
  • düzelsin
  • düzeläýjek
  • düzelýän
  • düzelýänçä
  • düzelýär
  • düzelýärmi