Seniňki, heleý han, dürs -- diýip, kepbeden çykyp gitdi. (A. Durdyýew, Saýlanan eserler)
Ýerbe-ýer, öz ýerinde, dogry.
Akyly bir dürsmükä? -- diýip, men öz-özüme bir topar sorag berdim. (N. Pomma, Sebäbini soň bildim)
Menlik ýöňkemaniň -üm, -ümiz, senlik ýöňkemäniň -üň, -üňiz goşulmalary goşulýar.
Meselem dürs - dürsüm, dürsüň.
seret aýak
Sen aýagyňy dürs basmaýarsyň -- diýip, Gülsoltany ilden gabanýandygyny, Akgözel ejäniň ýüzüne bazladyp basdy. (N. Pomma, Taýlak hyzzyn)