biderek bi‧de‧rek

[bi:derek]

  1. Hiç zada ýaramaýan, dereksiz, netijesiz, peýdasyz, baş.

    • Biderek ýere pul sarp edesim gelenok diýipdir. (Myraly)

    • Bir okuň-a biderek gidendir, jigi! (J. Akyýew, Mergeniň ogly)

  2. Ugursyz.

    • Asyl hiç kim bilen arasy saz däl, Hemişe görünýär biderek ýerde. (K. Gurbannepesow, Soldatyň ýüregi)

    • Biderek zat üçin tutup dawany, Maňa garşy öjükdirýär obany. («Sowet edebiýaty» žurnaly)

    • Ýok, ýok, biderek gürrüň, ygtyýar agada bolsa, munuň ganyny içer. (M. Ibrahimow, Ol gün geler)

  3. Sebäpsiz, nähak.

Ýazuw düzgüni

Soňuna çekimli ses bilen başlanýan goşulmalar ýa-da -räk goşulmasy goşulanda, sözüň soňundaky dymyk çekimsiz degişli açyk çekimsizine öwrülýär.

Meselem biderek - bideregi.


Duş gelýän formalary
  • bideregi
  • biderekdi
  • biderekdigini
  • biderekligine
  • biderekligiňize
  • bidereklik