[betgüma:n]
Göwnüne güman getirýän, bir zadyň dogrudygyna ynam etmeýän, düýpli ynanmaýan, müňkür.
Şeýle asylly gözel hanym öz gaýyn enesi hakynda betgüman bolmaga onuň näme haky bar? (M. Ibrahimow, Ol gün geler)
Ýalňyş barada habar ber Söz hödürle
Sözlükde tapmadyk sözüňizi bize hödürläň we biz onuň düşündirişini tapmaga synanyşarys.