beliň be‧liň

beliň bermek

Bizar etmek, irizmek, ýadatmak.

  • Tüýliniň sözüni makullan bolup, oňa beliň berdi. (N. Pomma, Sebäbini soň bildim)

  • Meniň bilen salamlaşmagy we görüşmegi bahana edip, ejesine beliň bermäge gelen ekeni. (N. Pomma, Taýlak hyzzyn)