bejit be‧jit

[beji:t]

  1. Dialektal söz Tiz, çalt, basym.

  2. Hökman, äşgär.

    • Ýygnagmyz bar, hökman şoňa gitmeli, Bejit bu gün doklad hem etmeli. (Çary Aşyr, Poemalar)

Ýazuw düzgüni

Soňuna çekimli ses bilen başlanýan goşulmalar ýa-da -räk goşulmasy goşulanda, sözüň soňundaky dymyk çekimsiz degişli açyk çekimsizine öwrülýär.

Meselem bejit - bejidi.