bada ba‧da 1

[ba:da]

Şol minutda, tizlik bilen, başda, ilki, derrew.

  • Bu kömegi, bu hormaty sal ýada, Gyssanan wagtyňda, ýetişdi bada. (N. Pomma, Saýlanan eserler)

  • Garry birinji bada hiçbir zat almazlyk niýetindedi. (A. Gowşudow, Mähri-Wepa)

bir bada

Ilki başda, ýüzüniň ugruna, birden.

  • Goýsalar, bir bada tünegime giderin. (B. Kerbabaýew, Aýgytly ädim)

bada ba‧da 2

[ba:da]

Könelişen söz Içgili bokal, içgili rýumka, çakyr, şerap.

  • Haçan öz toýumda bada göterip, Diýerkäm: -- Şu gözel meniň dildarym! («Sowet edebiýaty» žurnaly)

  • Siz meýlisimizi ýasa döndürdiňiz. Hany, dostlar, badalary göteriň! (G. Muhtarow, G. Seýitliýew, Çopan ogly)


Duş gelýän formalary
  • bada-da
  • badada
  • badadan
  • badalar
  • badalary
  • badam
  • badama
  • badamda
  • badamy
  • badamyň
  • badamça
  • badany
  • badasyn