bölünişik bö‧lü‧ni‧şik

[bö:lünişik]

  1. Öz ugurlary, kärleri, derejeleri boýunça toparlara bölünmeklik.

  2. Bitewi dällik, dagynyklyk.

Ýazuw düzgüni

Soňuna çekimli ses bilen başlanýan goşulmalar ýa-da -räk goşulmasy goşulanda, sözüň soňundaky dymyk çekimsiz degişli açyk çekimsizine öwrülýär.

Meselem bölünişik - bölünişigi.


Duş gelýän formalary
  • bölünişige
  • bölünişigi
  • bölünişigidir
  • bölünişiginde
  • bölünişiginden
  • bölünişigindäki
  • bölünişigine
  • bölünişigini
  • bölünişiginiň
  • bölünişigiň
  • bölünişikde
  • bölünişikden
  • bölünişikler
  • bölünişiklerden
  • bölünişiklere
  • bölünişikleri
  • bölünişikleriň
  • bölünişiklik