[asma:n]
Ýeriň ýüzündäki görünýän atmosfera-gümmez görnüşindäki giňişlik.
Asmanyň ýüzünde bolmasa-da Aý, Gar şöhle salýardy ýeriň ýüzüne. (Çary Aşyr, Poemalar)
Gijäniň heniz şam salmadyk Aýy, giň asmandaky bölejik bulutlara girip çykýardy. (A. Gowşudow, Köpetdagyň eteginde)
Asmanyň aýna ýüzüne hünji dökülen ýaly paýrap çykan ýyldyzlar asudalyk bilen ýylpyldaşýardy. (B. Kerbabaýew, Aýsoltan)
Göçme manyda Ýokary, belentlik.
Märekäniň şat sesi asmana galýar. («Sowet edebiýaty» žurnaly)
Goýy tüsseler asmana galýar. (B. Kerbabaýew, Aýsoltan)
Gyzyl horaz pasyrdap asmana galdy. (J. Akyýew, Mergeniň ogly)
Elinde baryny etmek, eliňden näme gelse şony etmek.
Eliňde bolsa, asman paýyňy aşak çekäý. (D. Agamämmedow, Gogşular we Pýesalar)
Ýyldyzlar, planetalar.