[arma:n]
Ýetilmedik maksat, durmuşa geçmedik arzuw.
Aýsoltan bile goşuny birikdirip bilse, Begenjiň dünýäde armany ýokdy. (B. Kerbabaýew, Aýsoltan)
Ökünç, duşman, öýke, kine.
Süýthorlaryň arman galdy janynda. Armanym köp öňki öten wagtyma, Başym aýlap, şikes berdi bagtyma. (Mollamurt, Saýlanan eserler)
Jellatlar tapmasyn derdine derman, Ýüreginde galsyn dag bilen arman. (Nury Annagylyç, Saýlanan eserler)
Bürgüt penjesinde, hazan ýelinde, Arman galdy gözel dagyň gülünde. (N. Pomma, Saýlanan eserler)
Ahmyr çekmek, gaty gynanmak, ökünmek.
[arma:n]
Şowsuzlyga uçralanda edilýän ökünji bildirýän «wah, biderek, nähak» ýaly manylarda gelýän ümlük.
Ýüz elli ýyl boldy doglanyň bäri, Arman, sen görmediň oňat zamany. (N. Pomma, Saýlanan eserler)
Gaty gowy maşgala, arman, saçy inçejik ekeni. (A. Durdyýew, Saýlanan eserler)
Ine, arman, tanyşmanyňyz bolmandyr -- diýdi. (A. Gowşudow, Mähri-Wepa)
Arman, elimden sypaýdy.