ahbetin ah‧be‧tin

[a:hbeti:n]

Sözlemde öz pikiriňi tassyklamak we güýçlendirmek üçin ulanylýan söz.

  • Onuň aňyrsyna çykalyň, onuň ahyry bardyr ahbetin! -dünýäde hemme zadyň ahyry bardyr! (M. Gorkiý, Eserler)