aglaba ag‧la‧ba

[agla:ba]

  1. Bir zadyň ýa-da adamlaryň köp bölegi, köpüsi, ýaryndan gowuragy.

    • Toýa geljekleriň aglabasy geldi. (A. Gowşudow, Köpetdagyň eteginde)

    • Sowet adamlarynyň, ýaşlarynyň aglaba köpüsi bulara pugta düşünýärler. («Sowet Türkmenistany» gazeti)

    • Duranlaryň aglabasy tanyşdylar.

  2. Esasan, galapyn, köplenç.

    • Orta asyrlar döwründe çagalary terbiýelemek we okatmak işi aglaba buthana elinde jemlenýärdi. (I. T. Ogordnikow, P. H. Şimbirýow, Pedagogika)


Duş gelýän formalary
  • aglabaly
  • aglabalygynda
  • aglabalylygy
  • aglabalylygynda
  • aglabam
  • aglabamyz
  • aglabasy
  • aglabasyna
  • aglabasynda
  • aglabasyndan
  • aglabasyny
  • aglabasynyň