şeýtan şeý‧tan

[şeýta:n]

  1. Dini mistiki düşünjä görä adamlary aldap, azdyryp ters ýola salýan mifiki jandar, melgun, iblis.

  2. Göçme manyda Örän hilegär, mekir, aldawçy.

    • Adam azdyryjy şeýtanlaryň özleriniň bet kesbi-kärlerine guwanyşlary ýaly, Elli hem öz sözüniň Pökgeni pikire salanyna guwandy. (A. Gowşudow, Köpetdagyň eteginde)


Duş gelýän formalary
  • şeýtana
  • şeýtanam
  • şeýtandan
  • şeýtandandyr
  • şeýtandyr
  • şeýtanlar
  • şeýtanlaram
  • şeýtanlary
  • şeýtanlaryna
  • şeýtanlarynyň
  • şeýtanlaryň
  • şeýtanlygam
  • şeýtanlygyny
  • şeýtanlygyň
  • şeýtanlyk
  • şeýtanlykdan
  • şeýtanmy
  • şeýtany
  • şeýtanyň
  • şeýtanyňam