ýersiz-ýere ýer‧siz-ýe‧re

Nähak, biderek, sebäpsiz.

  • Olaryň birnäçeleri ýersiz-ýere gyzyp, agyzlaryndan köpük saçsalar-da, halk bähbidi üçin bolman, her haýsy öz jübüsini göz öňünde tutdy. (B. Kerbabaýew, Aýgytly ädim)