üwemek ü‧we‧mek işlik

  1. Un halyna getirmek (däne we ş. m. hakda).

    • Olaryň bir näçesi el degirmeninde bugdaý üwäpdir. (Gadymy dünýä taryhy)

  2. Bir zady ownatmak, maýdalamak kerçemek.

    • Maşynda et üwedim.


Duş gelýän formalary
  • üwedi
  • üwedim
  • üwejek
  • üweme
  • üwemegiň
  • üwemek
  • üwemeklik
  • üwemeli
  • üwemezden
  • üwemiş
  • üwemäge
  • üwemäniň
  • üweýän
  • üweýänden
  • üweýärler
  • üwäp
  • üwäpdir
  • üwäpdirler
  • üwär
  • üwärler
  • üwäň