ümleşmek üm‧leş‧mek işlik

Biri-birine üm etmek, yşarat edişmek biri-birine ümlemek.

  • Lallar ýaly hereketli ümleşip, ikisi-de bir agaja bukuldy. (N. Pomma, Saýlanan eserler)

  • Bu gürrüňe begenjini bildirip, gelnejesi bilen ümleşip durdy. («Sowet edebiýaty» žurnaly)


Duş gelýän formalary
  • ümleşip