üfleşdirmek üf‧leş‧dir‧mek işlik

Birnäçe gezek üflemek, üfläp çykmak.

  • Soň sesini çykarman, içini hümledip, käsesindäki çaýyň gyzgynlygyna garaman, üfleşdirip, tiz-tizden owurtlamaga durdy. (N. Pomma, Taýlak hyzzyn)


Duş gelýän formalary
  • üfleşdirdim
  • üfleşdirip