üýn üýn

  1. seret ses

    • Ýigit bardyr sana geçmez, samrar otyr, üýni öçmez. (Mollamurt, Saýlanan eserler)

  2. Gykylyk, galmagal, wagyrdy, zenzele.

    • Gijäniň garaňkylygynda ýaňlanýan oba itleriniň sesi hem gorkunç bir üýn bolup eşidilýärdi. (A. Gowşudow, Mähri-Wepa)

Ýazuw düzgüni

Menlik ýöňkemaniň -üm, -ümiz, senlik ýöňkemäniň -üň, -üňiz goşulmalary goşulýar.

Meselem üýn - üýnüm, üýnüň.


Duş gelýän formalary
  • üýne
  • üýnem
  • üýni
  • üýnlerini
  • üýnsüz
  • üýnsüzlik
  • üýnüm
  • üýnüni
  • üýnüň
  • üýnüňi