öten ö‧ten

Öň geçip giden, öň bolup geçen, öňki, ozalky, geçen.

  • Ol, birden öten wakalary gozgady. («Sowet edebiýaty» žurnaly)

öten zaman

Grammatik termin Işligiň geplenýän wagtdan öň bolup geçen hereketi görkezýän zaman formasy.

  • Men kitaby okadym.


Duş gelýän formalary
  • öten-de
  • ötende
  • ötenden
  • ötendigine
  • ötendigini
  • ötendir
  • ötene
  • ötenem
  • öteni
  • ötenin
  • ötenine
  • ötenini
  • ötenini-de
  • öteniňde
  • ötenler
  • ötenleriň
  • ötenmi
  • ötenmiş