[ö:nmek]
Öndürijilikli bolmak, öndümli bolmak, köpelmek.
Niçik, küýzejikler önýärmi! ? («Sowet edebiýaty» žurnaly)
Hasyl bolmak, önüm peýda bolmak, emele gelmek, bitmek.
Bize ýerden önýän zadyň hemmesi zerur. (B. Kerbabaýew, Aýsoltan)
Goý, üstüňden çaglar aksyn, Gün düşmeýän baglar önüp. (R. Seýidow, Bagtlylar)
Nesil döremek, nesil artmak.
Ýöňkeme bilen üýtgände ikinji bogunda ü eşidilen ýerinde ýazylýar.
Meselem önmek - öndüm, öndüň, önüpdir.