önelge ö‧nel‧ge

[ö:nelge]

Önüp duran, bolup duran zat, döreýän, dogýan nesil, çaga.


Duş gelýän formalary
  • önelgeli
  • önelgelige
  • önelgesine
  • önelgesini
  • önelgesiz
  • önelgesizdi
  • önelgesizler
  • önelgesizlige
  • önelgesizligi
  • önelgesizligine
  • önelgesizligini
  • önelgesizligiň
  • önelgesizlik
  • önelgesizlikde