öli ö‧li

  1. Diri däl, jansyz, ölen.

    • Demir ýoly basyp, şähere geçilýän uly ýoluň gapdalynda öli göwre asylgy durdy. (B. Kerbabaýew, Aýgytly ädim)

    • Öli arslandan bir syçan ýagşydyr. (nakyl)

  2. Öleniň meýdi.

    • Gabryň başynda öleniň üstüne kesilen zatdan hem oňa iki esse paý berýärler. (N. Pomma, Egri eýikmez)

    • Öli aýatdan doýmaz, diri hezzetden. (nakyl)

  3. Göçme manyda Hereketsiz, biderek, peýdasyz.

    • Şol gözel görnüşi öli ruhlary-da jana getirdi. (B. Kerbabaýew, Aýgytly ädim)

  4. Gowşak, lellim.

Ýazuw düzgüni

Soňuna çekimsiz ses bilen başlanýan goşulma ýa-da söz goşulyp, ikinji bogundaky dar i çekimlisi gysga aýdylsa, onda ol dodaklandyrylyp ü ýazylýar.

Meselem öli - ölüde, ölüler, ölüsi.

öli reňki urmak

seret reňk

  • Madyr işanyň ýüzüne öli reňki urdy, özüni tutup bilmän titredi. (B. Kerbabaýew, Aýgytly ädim)

  • Kesel ony ýaman horlapdyr, ýüzüne öli reňki urupdyr.

öliň sargydyny sorgamak

seret sargyt

  • Men ol Eşrebe öliň sargydyny soradym, atamyň ogla bolan mähri bilen ýalbardym. («Sowet edebiýaty» žurnaly)

öliň soragyny soramak

seret sorag


Duş gelýän formalary
  • ölem
  • ölini
  • öliniň
  • öliň
  • öliňdenem
  • ölä
  • ölüden
  • ölüdi
  • ölüdigi
  • ölüdigine
  • ölüdigini
  • ölüdir
  • ölüler
  • ölülerden
  • ölülere
  • ölüleri
  • ölülerinden
  • ölülerine
  • ölülerini
  • ölüleriň
  • ölüleriňi
  • ölüligimiň
  • ölüligiň
  • ölülik
  • ölümi
  • ölüsini
  • ölüsiniň