ölemen ö‧le‧men

  1. Bir işi etmäge ýa-da bir zady almaga örän höwesjeň bolan, döwtalap.

  2. Baryp ýatan, çendenaşa, örän.

    • Ol kolhozyň agaç ussalygyny ederdi, özi hem ölemen awçydy. (H. Ysmaýylow, Iki atanyň ogly)

    • Men Mawry ölemen ýigrensem-de, Emma ol ajaýyp sap ýürek adam. (Şekspir, Otello)


Duş gelýän formalary
  • ölemeni