öl öl

[ö:l]

  1. Gury däl, yzgarly, nemli, çyg.

    • Maşyn geler welin öl ýa-da gury diýmän ot ýygnaberiň! (N. Pomma, Taýlak hyzzyn)

    • Öl tezek, gury tezek, özüňe-de geler gezek. (Sanawaç)

  2. Göçme manyda Iýmit, nahar.

    • Ýüzüň-gözüň bir yşarat, içiňden öl geçýane meňzeş däl. («Sowet edebiýaty» žurnaly)

Ýazuw düzgüni

Menlik ýöňkemaniň -üm, -ümiz, senlik ýöňkemäniň -üň, -üňiz goşulmalary goşulýar.

Meselem öl - ölüm, ölüň.


Duş gelýän formalary
  • ölde
  • öldi
  • öldügi
  • öldügim
  • öldügimi
  • öldügiň
  • öldük
  • öldüler
  • öldülermikä
  • öldüm
  • öldümi
  • öldür
  • öldürler
  • öldüň
  • öle
  • ölem
  • öli
  • ölje
  • ölli
  • öllügine
  • ölmüş
  • ölçe
  • ölüdi
  • ölüdir
  • ölüm
  • ölümde
  • ölümden
  • ölümdenem
  • ölümdir
  • ölüme
  • ölümem
  • ölümi
  • ölümidi
  • ölümimi
  • ölümizden
  • ölümiň
  • ölümiňem
  • ölümmi
  • ölüni
  • ölüniňki
  • ölüň