öçük ö‧çük

  1. Öçüp galan, sönen (ot, yşyk hakda).

    • Içki jaýdaky çyra öçük duran eken.

  2. seret öçügsi

    • Getirdiler öçük yşykly öýe, Pessejik gapyny ýapdylar çeýe. (A. Atajanow, Iki poema)

Ýazuw düzgüni

Soňuna çekimli ses bilen başlanýan goşulmalar ýa-da -räk goşulmasy goşulanda, sözüň soňundaky dymyk çekimsiz degişli açyk çekimsizine öwrülýär.

Meselem öçük - öçügi.

reňki öçük

Örän hor görnüşde bolan, gany gaçyk.

  • Onuň reňki öçük ýüzi janynyň sagat däldigini aňladýardy.


Duş gelýän formalary
  • öçükdi
  • öçükdigini
  • öçükligi
  • öçükligine
  • öçükligini