çalam-çaş ça‧lam-çaş

[çalam-ça:ş]

Bulam-bujar, dyr-pytrak, akan-dökän.

  • Olaryň uly tanklary, özi ýöreýän agyr toplaryna çenli çalam-çaş bolup pytraşyp ýatyrdylar. (A. Gowşudow, Mähri-Wepa)

çalam-çaş bolup ýatmak

  1. Her haýsyň bir ýerde çäşerip atmak.

    • Çigileri bolsa her haýsy bir ýerde çalam-çaş bolup ýatyrdylar. (A. Durdyýew, Saýlanan eserler)

  2. Beýhuş, aljyraňňy, heläkçilikli halda bolmak.

    • Bekdurdy aga gelse, gyzy çalam-çaş bolup ýatyr. (N. Pomma, Sebäbini soň bildim)