ädimlemek ä‧dim‧le‧mek işlik

  1. Ädim ätmek, ädim ädip gitmek, barmak, ýörmek.

    • Oňa tarap batly-batly ädimläp gelýär. («Sowet edebiýaty» žurnaly)

    • Ol giň ädimläp öýlerine gitdi. (A. Gowşudow, Saýlanan eserler)

    • Çünki gorkusyndan ýaňa düýeleriň aýaklary bütin göwresine çenli saňňyldaýar we aýaklary darajyk duşalan ýaly zordan ädimleýärdiler. (A. Gowşudow, Mähri-Wepa)

  2. Ädim ädip belli bir aralygy, giňligi ölçemek, ölçäp görmek.

    • Onuň töweregini ädimlände, sanyny ýitirdi. (B. Kerbabaýew, Aýgytly ädim)

    • Öküziň meýidine çenli bolan aralygy-da ädimläp ölçedi. (N. Pomma, Egri eýikmez)

  3. Göçme manyda Hereket etmek, gadam basmak, öňe gitmek.

    • Beýle sözler bilen geljege ädimläp bolmaz. (K. Işanow, Watan üçin)

    • Ol kyrk bäş ýaşynyň hemmesini minnetli kişi zähmetinde agyr jepalar bilen ädimlän aýaldy. (A. Gowşudow, Powestler we hekaýalar)

  4. seret ätlemek

    • Meýhananyň işiginden ädimläp girdi. («Görogly» eposy)

agyr-agyr ädimlemek

Ädimiňi uzyn edip ýuwaşja ýöremek.


Duş gelýän formalary
  • ädimledi
  • ädimledi-de
  • ädimledikleri
  • ädimlemän
  • ädimleýärdi
  • ädimleýärdiler
  • ädimleýärler
  • ädimläliň
  • ädimlän
  • ädimlände
  • ädimläp